De aanschaf

De keuze

Na een oriënterend marktonderzoek naar kleine bussen heb ik bewust gezocht naar een touringcar met nog een echt chassis. Stadsbussen en lijnbussen hebben geen bagageruimten en vielen als eerste af.

Al dat spul met een zelfdragende carrosserie rot gewoon weg, touringcars zijn niet gemaakt voor een lang leven. Na een paar jaar willen de klanten een modernere bus en gaat de oude voor 3x niks naar Verwegistan waar ze niet zo zitten met roest, APK enz.
(Dit verhaal gaat ook op voor sportwagens uit de jaren '60, de meesten crashten binnen 5 jaar en dus had een anti-corrosie behandeling weinig zin).

Vanwege de eis voor goed onderhouden bus ben ik gaan zoeken op " www.leboncoin.fr " naar afgeschreven schoolbussen, meestal op Renault chassis. Het leuke van dit chassis is dat het een echt kort chassis is, dus geen ingekorte 12m of een verlengde bestelbus. 

Deze bussen werden veelal voor het leger en scholen gemaakt. Die hoeven niet met maximum aantal personen met één chauffeur in 12m te vervoeren
Een voorbeeld is de PR8 van Heuliez. Dit busje werd daar voornamelijk door de CRS (=~ME) gebruikt, gepantserd,  kogelbestendige banden, kogelvrij glas en toilet. Die dingen zijn nu afgeschreven en worden voor weinig door de domeinen aangeboden. Helaas van het kogelvrije glas, want de CT vereist een gewone glazen voorruit en die zijn nu op bij Heuliez (zo goed als failliet).

De burgeruitvoering van dit busje heette GX en die waren in drie lengtes verkrijgbaar met de motor voorin of achterin. Het cijfer gaf het aantal passagiers aan, GX37 is dus voor 37 passagiers.

Behalve Heuliez werd dit chassis natuurlijk ook door andere carrosseriebouwers gebruikt zoals Carrier.

Om een lang verhaal kort te maken, dit is 'm uiteindelijk geworden:

Krekwakwou

Dat gaat 'm worden

Ik vond hem in Chateau-Gontier (richting Tours), de ideale bus, direct door de eerste eigenaar, de APEI (een landbouwschool), te koop aangeboden. 

Hun subsidie was ingetrokken, dus geen eigen bus met chauffeur meer, ze moesten het nu doen met een huurbus. Dus deze bus en ook de chauffeur moesten weg.

Precies wat ik zocht, 8m20, prima onderhouden, geen roest, geen electronica.

Even op Internet

Voor deze zicht-inspectie zijn we met de Patrol wezen kijken en sliepen (bij hoge uitzondering) gewoon op de camping, Gelijk een test voor onze Santiago uitrusting. Was wel krap voor mijn oude botten maar dit wordt hopelijk in het hiernamaals weer goedgemaakt.

De twee directeuren en hun personeel

Dat ding was door zijn te hoge prijs onverkoopbaar en de CT was daarom verlopen. In Frankrijk moet je een auto (normaal gesproken) met een geldige CT verkopen en dat werd nu een probleem. 

Uiteindelijk kon ik die bus voor weinig krijgen, zonder CT. Ik vertrouwde het wel. Alles zag er goed uit en alle boekjes waren aanwezig. Op de foto het tekenen van het koopcontract door de directeur zelf, natuurlijk vergezeld door zijn secretaresse die hem aanwees waar hij moest tekenen.

Nu op zoek naar een CT bedrijf en een garage die de bus hiervoor klaar wilde maken en naar de CT wilde rijden. Zelf heb ik geen D rijbewijs, alleen C.
Dit parkeerterrein voor de lokale dorps-garage zag er betrouwbaar uit.

Even voor een CT-tje hoorden we, 50jaar oud, en rijdt gewoon nog dagelijks.

Een ander soort receptie dan bij Mercedes.

Echt een garage naar mijn hart, alleen oud spul zonder elektronica en alles werd nog door echte monteurs met zwarte handen gedaan. Een geen gelul zaak met madame als pompbediende, secretaresse en koffiezetter, monsieur was de boekhouder en eerste monteur.

Nergens roest

Voor een paar honderd euri werd de bus rijklaar met nieuwe CT aan mij overhandigd, natuurlijk contant afgerekend.

Nu nog dat ding thuis krijgen, verzekering was nog een probleem maar werd opgelost, dus op zoek naar een chauffeur. Uiteindelijk hier in de buurt een Engelsman gevonden met een D rijbewijs.

Daar komt ie

Een bescheiden formaat

Eindelijk voor de deur, de klus kan beginnen.